বিহালী আৰু বিলাহি

অভিনৱ বৰা

   গুৱাহাটিলৈ প্ৰথম অহা দুদিন মান হৈছেহে। কাহিলিপাৰাত ভাড়াঘৰ এটা লৈ থকা হৈছে। ভাড়াঘৰৰ লগতে থকা অনাঅসমীয়াৰ গেলামালৰ দোকান। বাকী কৰিবৰ বাবে খুউব ঘনাই অহা যোৱা কৰি বাৰে-বাংকৰা কথাৰে মহলা মৰা আৰাম্ভ কৰি দিছিলো। দোকানৰ মালিকৰ দেশ (ঠাই)ৰ কথা নজনা কে সলাগী থাকোতে, তেওঁ মোক মোৰ ঠাইৰ কথা সুধিলে, বোলে ‘বিহালী’ নামতো কিয় হ’ল? বেলেগ ঠাইৰ কথা ইমান কৈ খবৰ থকা মই যদি নিজৰ ঠাইৰেই নামৰ অৰ্থ নাজানো কেনেকে হ’ব।

   ক’লো এজোপা ডাঙৰ বিলাহিৰ গছ আছিল আমাৰ ঠাইত, সেই বিলাহি গছৰ তলেদি মানুহ এজন পাৰ হওঁতে বিলাহি এটা ওপৰৰ পৰা পৰাত বিৰাট ভয় খাই বিহালী বুলি চিঞৰি দিয়াৰে পৰা ঠাইৰ নাম বিহালী হ’ল। গেলামালৰ বাকীৰ বাবে কোৱা ফাকীয়ে কাম নিদিলে। অনাঅসমীয়া দোকানীয়ে ফাকীতো ধৰা পেলাব নোৱাৰিলে, কিন্ত দুৰ্ভাগ্যবশত দোকানীজনে বিলাহি ভাল নোপোৱাৰ বাবে মইও বাকী নাপালো।